อำเภอซื่อเฉิง ในมณฑลเจียงซี ทางภาคตะวันออกของจีน ได้รับการขนานนามว่าเป็น “บ้านเกิดของศิลปะโคมไฟจีน” อันเป็นวัฒนธรรมที่สืบทอดมาอย่างยาวนานกว่า 1,000 ปี และดึงดูดความสนใจของผู้คนทั่วโลกในปัจจุบัน ศิลปะโคมไฟอำเภอซื่อเฉิง เป็นศิลปะพื้นบ้านที่ผสมผสานโคมไฟ ดนตรี การเต้นรำ งิ้ว จิตรกรรม การตัดกระดาษ งานไม้และไม้ไผ่ มีความหลากหลายและมีประวัติอันยาวนาน โดยโคมไฟ มีความสวยงามโดดเด่น การเต้นรำ ก็นุ่มนวลอ่อนหวาน ดนตรี ก็ไพเราะชวนให้เคลิบเคลิ้ม รูปแบบที่นำเสนอก็แปลกใหม่และสร้างสรรค์
ในปี 2551 โคมไฟอำเภอซื่อเฉิง ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ ศิลปะโคมไฟอำเภอซื่อเฉิง ได้รับความนิยมในหมู่ชาวบ้าน ตั้งแต่ยุคราชวงศ์ถังใต้ (พ.ศ. 1480-1519) คนในท้องถิ่นเชื่อว่าต้นกำเนิดของโคมไฟมีความเกี่ยวข้องกับประเพณีท้องถิ่น โดยชาวซื่อเฉิงเรียกผู้ชายว่า “ติง” ซึ่งพ้องกับคำว่า “โคมไฟ” ในภาษาท้องถิ่น บอกเป็นนัยถึง “การมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง” และ “การมีทั้งทรัพย์สมบัติและทายาท” ความสุกสว่างและสวยงามของโคมไฟ จึงเป็นสัญลักษ์ของความเจริญรุ่งเรือง
บรรพบุรุษชาวจีนแคะ (ฮากกา) ในอำเภอซื่อเฉิง ได้รังสรรค์ศิลปะโคมไฟ ที่มีรูปแบบและความหมายอันหลากหลาย เพื่อความบันเทิง การสรรเสริญ การขอพร และการบวงสรวง
ในเทศกาลตรุษจีนเป็นประเพณีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศ ชาวบ้านในอำเภอซื่อเฉิง จะฉลองเทศกาลสำคัญนี้ด้วยการประดับโคมไฟอย่างวิจิตรงดงาม ก่อนถึงวันตรุษจีน ชาวบ้านจะมารวมตัวกันที่ศาลบรรพชน เพื่ออัญเชิญโคมไฟ รับพร และรอให้ถึงวันตรุษจีน โดยในวันแรกของเทศกาลตรุษจีน ชาวบ้านจะตีฆ้อง และกลองรับโคมไฟ และขอพร นอกจากนี้ ยังประดับโคมไฟในรูปแบบต่างๆ เพื่อแสดงความยินดีและเฉลิมฉลอง
สั่งจองนิตยสาร Howe ฉบับที่ 104 ฉบับเดือนพฤศจิกายน โดยไม่ต้องรอหาตามแผงได้ที่
Line : Howemagazine
Fanpage : Howemagazine
รายละเอียดการสั่ง (คลิ๊ก)
อ่านนิตยสาร Howe Magazine ออนไลน์ได้ที่
