คุณอำไพ หาญไกรวิไลย์ หรือที่เราเรียกเธอว่า “เจ๊ไอซ์” นักธุรกิจมากความสามารถ ซึ่งปัจจุบันเธอดำรงตำแหน่งกรรมการผู้จัดการ บริษัท ไทยรอแยลฟรอเซนฟู๊ด จำกัด ประธานคณะกรรมการบริหาร บริษัท ทีอาร์เอฟ ฟีดมิลล์ จำกัด ประธานสหกรณ์พัฒนาการประมงมหาชัย จำกัด และในส่วนงานเพื่อการกุศล ยังเคยดำรงตำแหน่งกรรมการสภาหอการค้าแห่งประเทศไทย (2566 – 2567) และ SOM Share สโมสร ซอนต้า กรุงเทพ 11 แม้วันนี้วัยเธอจะล่วงเข้าเลข 7 แต่เวลาไม่สามารถเอาชนะความสวยของเธอได้ เจ๊ไอซ์เกิดมาในครอบครัวที่ทำธุรกิจซื้อขายปลา แต่ด้วยความขยันและมีหัวก้าวหน้า ทำให้เธอกับสามี (ทวี หาญไกรวิไลย์) ทำธุรกิจห้องเย็น และส่งออกอาหารทะเลแช่แข็ง เริ่มต้นจากธุรกิจเล็กๆ สู่ธุรกิจพันล้านในปัจจุบัน
“เจ๊เกิดมาในครอบครัวที่ทำธุรกิจซื้อขายปลา มีพี่น้อง 7 คน เจ๊เป็นลูกสาวคนที่ 6 ตอนเด็กก็ช่วยครอบครัวทำธุรกิจซื้อขายปลาเป็ด และช่วยพี่สาวทำบัญชีที่แพปลาม่วยเกี๊ยะ จนได้พบรักกับคุณทวี และแต่งงานตอนอายุ 20 ปี จากนั้นจึงเริ่มต้นทำธุรกิจล้งกุ้ง-ปลาหมึกเป็นของตัวเองด้วยทุน 7 พันบาทที่เอาทองไปจำนำ ทำจนมีเงินเก็บ เลยตัดสินใจลงทุนซื้อห้องเย็นเล็กๆ บนพื้นที่ 1 ไร่ เพื่อส่งออกเนื้อปลาฉลาม พอดีเก็บนามบัตรบริษัทรับปลาหมึกแช่แข็งส่งออกไปอิตาลีที่ตกอยู่ได้ ก็เลยติดต่อจนได้ทำธุรกิจส่งออก ช่วงหลังลูกค้าจ่ายเงินช้าก็เลยเปลี่ยนมาผลิตกุ้งแช่แข็งส่งไปอเมริกากับสามี ช่วยกันทำธุรกิจจนประสบความสำเร็จ ช่วงเริ่มต้นธุรกิจใหม่ๆ เป็นช่วงที่เหนื่อยมาก เพราะต้องตื่นแต่เช้าไปรับกุ้งเข้าโรงงาน คุมงาน กว่าจะได้นอนก็ดึก ต้องพาลูกสาวคนโตไปเลี้ยงกันในรถ กว่าจะสบายก็ทำงานหนักอยู่หลายปี ด้วยความซื่อสัตย์และเอาใจใส่ลูกค้า ทำให้มีออเดอร์เข้ามามากขึ้น จนต้องขยายโรงงาน ต่อยอดทำผลิตภัณฑ์อื่นๆ เพิ่มมากขึ้น หลังจากที่ทำโรงงานและส่งออกสินค้าไปต่างประเทศ ธุรกิจมียอดส่งออกราวๆ ปีละเกือบ 2 พันล้าน จนได้ลูกๆ เข้ามาต่อยอดขยายโรงงาน ทำธุรกิจอาหารสัตว์ ทำธุรกิจอื่นๆ เพิ่มเติม ทำให้รายได้ของบริษัทอยู่ที่ปีละ 8 พันล้านบาท ซึ่งก็เป็นโชคดีที่ลูกๆ ทั้ง 4 คน รวมทั้งลูกเขย ลูกสะใภ้ช่วยกันทำให้ธุรกิจที่เราส่งไม้ต่อให้เติบโตขึ้นได้อย่างน่าภาคภูมิใจ”
“ถ้าถามถึงความรู้สึกที่ร่วมกันสร้าง ‘ไทยรอแยลฟรอเซนฟู๊ด’ ร่วมกับสามีจนมีวันนี้ ก็รู้สึกดีใจที่วันนี้ธุรกิจประสบความสำเร็จอย่างมาก ทำให้เจ๊มีเงินใช้ (หัวเราะ) เห็นธุรกิจเติบโตขึ้นแล้วก็มีความสุข เพราะจากวันแรกก็ไม่เคยคิดฝันว่าจะมีเงินขนาดนี้ ตอนแรกที่ทำธุรกิจมีกำไรเดือนละ 4 – 5 หมื่นบาทก็ดีใจแล้ว มีเงินก็เอาไปเล่นแชร์ (หัวเราะ) เพราะมันได้ดอกดีกว่าฝากธนาคาร ได้เงินเท่านี้ก็มีความสุขแล้ว ตอนนั้นก็คิดแค่นั้น พอทำไปๆ ธุรกิจก็โตไปเรื่อยๆ จะว่าดวงดีก็มีส่วน แต่หลักๆ ก็ต้องยอมใจให้กับความขยันของตัวเองและสามีที่รู้จักบริหารจัดการ นิสัยเจ๊กับสามีจะเหมือนกันคือต้องทำธุรกิจเท่าที่มีเงินลงทุน จะไม่กู้เงิน ทุกอย่างใช้เงินสด ถ้าผิดพลาดก็จะได้ไม่เป็นหนี้ ตอนแรกๆ ลำบากก็ต้องอดทน ชีวิตคนเราสิ่งที่ดีที่สุดก็คือมีสามีที่ดี มีลูกที่ดี ถึงลำบากเราก็สู้ได้เพราะมีกำลังใจ สิ่งสำคัญที่เจ๊ให้ความสำคัญที่สุดก็คือเรื่องของการศึกษา พอลูกโตเจ๊ก็ส่งลูกไปเรียนแคนาดา เพราะอยากให้ลูกทุกคนพูดภาษาอังกฤษได้เนื่องจากเราทำธุรกิจส่งออก เรื่องของภาษาถือว่าสำคัญที่สุด ตัวเจ๊เองตอนเด็กๆ เรียนน้อย พอมีเงินก็กลับมาเรียนปริญญาตรี เรื่องเรียนไม่มีวันสายถ้าเราตั้งใจที่จะเรียน”
“ทุกวันนี้ส่วนตัวก็ยังเข้าไปช่วยดูแลธุรกิจบ้างในบางส่วน แต่ส่วนใหญ่ก็ให้ลูกๆ บริหารกันแล้ว ช่วงวัยนี้ถือเป็นช่วงที่เราได้พักผ่อน และใช้เวลาที่มีไปทำงานเพื่อช่วยเหลือสังคม ที่ผ่านมาก็เคยดำรงตำแหน่งประธานหอการค้า จังหวัดสมุทรสาคร ปี 2560 – 2563 เป็นนายกสโมสรซอนต้า กรุงเทพ 8 ปี 2561 – 2563 รวมทั้งยังได้รับรางวัล “สตรีไทยดีเด่น” จากสภาสมาคมสตรีแห่งชาติ ในพระบรมราชินูปถัมภ์ จากงานวันสตรีไทย ปี 2565 และปี 2555 ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นสามสายสะพายปฐมดิเรกคุณาภรณ์ นอกจากนี้ส่วนตัวและครอบครัวก็ชอบทำบุญ บริจาคสิ่งของต่างๆ รวมทั้งบริจาคที่ดินและทุนทรัพย์ให้โรงพยาบาลสมุทรสาคร โรงพยาบาลนครท่าฉลอม โรงพยาบาลบ้านแพ้ว (องค์การมหาชน) เจ๊ชอบทำบุญแจกทุนการศึกษาให้กับเด็กที่ขาดโอกาสทางสังคม รวมทั้งออกเงินจ้างครูให้กับโรงเรียนที่ขาดบุคลากร ซึ่งก็ได้เพื่อนๆ ช่วยสนับสนุน ทำให้เราสามารถขยายกิจกรรมการทำบุญไปในวงกว้างมากขึ้น ซึ่งก็ดีใจที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้สังคมดีขึ้น”
“นอกจากนี้ถ้าพูดถึงไลฟ์สไตล์ เจ๊เป็นคนรักสวยรักงาม ชอบชอปปิง ชอบดูแลผิวพรรณ ส่วนใหญ่ก็ใช้สกินแคร์ นวดหน้า ขัดผิว ดูแลรูปร่างตัวเอง ส่วนเรื่องเสื้อผ้าเครื่องประดับ ทุกอย่างต้องใส่แล้วดูเข้ากัน ก็จะเน้นเป็นชุดผ้าไทย ส่วนใหญ่ก็จะเลือกแบบที่ชอบแล้วให้ช่างตัดให้ ส่วนเครื่องประดับก็ซื้อมาตั้งแต่วัยรุ่น ตอนนั้นก็ซื้อเครื่องประดับทองคำบ้าง เครื่องเพชรชิ้นเล็กๆ ก็ซื้อตามกำลังทรัพย์ พอธุรกิจประสบความสำเร็จเราก็เลือกเพชร เลือกอัญมณีใหญ่ตามฐานะ (หัวเราะ) ก็มองว่าของพวกนี้ก็ถือเป็น Passion Investment ซื้อไว้ไม่ขาดทุน อย่างเพชร มรกต หรือทับทิม เม็ดใหญ่ๆ น้ำดีๆ ซื้อไว้มีแต่ราคาขึ้นทุกปี ส่งต่อให้ลูก ให้หลานเป็นมรดกได้ เจ๊เชื่อว่าความสุขของผู้หญิงทุกคนก็คือการได้ดูแลตัวเองให้ดูดี มีเงินชอปปิง ซื้อเครื่องประดับสวยๆ เท่านี้ชีวิตก็มีความสุข”
ติดตามอ่านได้ในนิตยสาร HOWE ฉบับ 128
สามารถสั่งซื้อ E-Book ผ่านทาง Meb : https://www.mebmarket.com/ebook-346523-
